Latijnse naam: bubo bubo sibiricus

Lengte: 65-75 cm

Spanwijdte: 166-188 cm

Gewicht: 1800-3500 gram

Roep en zang: Zowel de mannetjes als vrouwtjes hebben een diepe tweetonige zang. Als hij opgewonden is, maakt deze uil snelle krassende geluiden.

Verspreiding: Deze oehoe soort leeft dwars door siberië in oostelijke richting tot aan het Altajgebergte en in noordelijke richting tot aan de boomgrens.

Herkenning: Deze is de grootste uilen soort. Zijn verenkleed is bovenop licht zandkleurig bruin en op de borst bleek (bijna wit).

Voedsel:Konijnen, vogels, reptielen en andere zoogdieren die maximaal 15 kg wegen.

Latijnse naam: bubo lacteus

Lengte: 60-65 cm

Spanwijdte: 140-164 cm

Gewicht: 1600-3200 gram

Roep en zang: De zang van beide geslachten kenmerkt zich door een aantal ver dragende, krassende geluiden, met regelmatige tussenpozen. Het vrouwtje ‘fluit’ wanneer ze bij haar partner om voedsel bedelt.

Verspreiding: Deze komt voor in grote delen van Afrika ten zuiden van de Sahara.

Herkenning: Deze oehoe is de grootste van Afrika met zijn grijsbruin verenkleed van boven en onderaan melkwit, met daarin een fijne streping. Opvallend zijn de rozekleurige oogleden, zelf met de ogen open duidelijk zichtbaar, waardoor deze een slaperige blik heeft.

Voedsel: Hoofdzakelijk slangen en hagedissen maar ook kleinere zoogdieren en vogels.

Latijnse naam: bubo bengalensis

Lengte: 50-56 cm

Spanwijdte: 130-145 cm

Gewicht: 800-1200 gram

Roep en zang: Deze oehoe maakt een tweetonig krassend geluid, met de nadruk op de tweede toon.

Verspreiding: Westelijk van de Himalaya tot Pakistan en India

Herkenning: Deze uil heeft een lichtbruin verenkleed met zware zwart-bruine strepen op borst en vlekken op de rug.

Voedsel: Voornamelijk kikkers maar ook kleine tot middel grote zoogdieren en vogels.

Latijnse naam: tyto alba

Lengte: 29-44 cm

Spanwijdte: 85-98 cm

Gewicht: 330-400 gram

Roep en zang: Een kort schrille 'tsreeie'-roep, om af te weren meer blazende geluiden en snavelklappen maar ook sissende geluiden.

Verspreiding: Met zijn 35 ondersoorten komt deze zowat overal in de wereld voor.

Herkenning: Deze uil is zeer herkenbaar door zijn hartvormig gezicht, maar ook door zijn              wit verenkleed op zijn borst en zijn bruine rug en vleugels met grijze plekken.

Voedsel: Vooral muizen en spitsmuizen maar ook kleine knaagdieren, zelden vogels, reptielen en grote insecten. De prooi weegt maximum 200 gram meer kan deze vogel niet dragen.

Latijnse naam: strix leptogrammica

Lengte: 34-45 cm

Spanwijdte: 94-130 cm

Gewicht: 800-1100 gram

Roep en zang: De zang van deze uil bestaat uit 2 delen een korte beginnoot, gevolgd door een meer langgerekte, trillende noot.

Verspreiding: Zuid-Azië, India, Sri Lanka, West-Indonesië en Zuid-China

Herkenning: Deze uil is een vrij donkere, gerdrongen uil. Zijn gezicht en keel zijn roodachtig bruin, maar zijn buik is lichter met heel fijne streepjes.

Voedsel: Deze voedt zich voornamelijk met kleine zoogdieren.

Latijnse naam: ninox novaeseelandiae

Lengte: 25-36 cm

Spanwijdte: 70-85 cm

Gewicht: 170-360 gram

Roep en zang: Deze uil staat bekend om zijn herhaalde, tweetonige baltsroep, soms voorafgegaan  door zachte krasgeluiden. Tevens kan hij ook soms het geluid maken van een miauwende kat of een koekoek.

Verspreiding: Oceanië

Herkenning: Deze vogel kenmerkt zich door zijn lange vleugels, een lange staart en een vrij klein hoofd.

Voedsel: Insecten en kleine vogels, die ze in de lucht vangen.